เป็นพระราชวังเก่าแก่อีกแห่งหนึ่งในปารีส แต่เดิมเป็นที่พำนักของ ดุ๊ก ฟร็องซัวร์ แห่งลุกซอมบูร์ก (Duke Francois de Luxembourg) แต่หลังจากพระเจ้าเฮนรีที่ 4 สวรรคต พระนางมารี เดอ เมดีซีส์ (Marie de Medicis) ต้องการจะหาที่ประทับในวังที่ให้ความสุขสำราญ มากกว่าที่พระราชวัง ลูฟว์ร (Le palais du Louvre) และพอใจในวังนี้ จึงซื้อมาในปี ค.ศ 1612 หลังจากพระนางสวรรคต วังแห่งนี้ก็ยัง เป็นของพระราชวงศ์อยู่ ต่อมาในสมัยปฏิวัติได้มีการรื้อถอนบางส่วน ออกไปบ้างและสร้างเป็นสวนที่สวยงาม ทำให้สามารถมองเห็นวิว ทิวทัศน์ที่สวยงามของถนนอ็อบแซร์วาตัวร์ (Observatoire)
ครั้งหนึ่งวังนี้ได้กลายเป็นที่ทำการของรัฐบาล ต่อมาชาลแกรง (Chalgrin) ได้ตกแต่งภายในใหม่ และ
ปัจจุบันเป็นที่ทำงาน ของวุฒิสมาชิก
ภายในบริเวณสวนสาธารณะนี้จะมีบริการม้านั่งยาว สำหรับพักผ่อนโดยไม่ต้องเสียบริการ และมีกฎห้ามนั่ง นอน หรือเดินบนสนามหญ้าโดยเด็ดขาด